من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

                                                         فصل گل می گذرد هم نفسان بهر خدا
                                                                بنشینید به باغی و مرا یاد کنید

عندلیبان گل سوری به چمن کرد ورود
بهر شاد باش قدومش همه فریاد کنید

                                         یاد از این مرغ گرفتارکنید ای مرغان
                                           چو تماشای گل و لاله و شمشاد کنید

هر که دارد ز شما مرغ اسیری به قفس
برده در باغ و یاد منش  آزاد کنید

                              آشیان من بیچاره اگر سوخت چه باک
                                   فکر ویران شدن خانه  صیاد کنید

شمع اگر کشته شد از یاد مدارید عجب
یاد پروانه هستی شده بر باد کنید

بیستون بر سر راه است مبادا از شیرین
خبری گفته و غمگین دل فرهاد کنید

                   جور و بیداد کند عمر جوانان  کوتاه
                 ای بزرگان وطن بهر خدا داد کنید

گر شد از جور شما خانه موری ویران
خانه خویش محال است که آباد کنید

کنج ویرانه زندان شد اگر سهم بهار
شکر آزادی و آن گنج خدا داد  کنید

----------------------

شب سردی است ، و من افسرده.
راه دوری است ، و پایی خسته.
تیرگی هست و چراغی مرده.

می کنم ، تنها، از جاده عبور:
دور ماندند ز من آدم ها.
سایه ای از سر دیوار گذشت ،
غمی افزود مرا بر غم ها.

فکر تاریکی و این ویرانی
بی خبر آمد تا با دل من
قصه ها ساز کند پنهانی.

                                               نیست رنگی که بگوید با من
                                      اندکی صبر ، سحر نزدیک است:
                                            هردم این بانگ برآرم از دل :
                                                وای ، این شب چقدر تاریک است!

خنده ای کو که به دل انگیزم؟
قطره ای کو که به دریا ریزم؟
صخره ای کو که بدان آویزم؟


                                       مثل این است که شب نمناک است.
                                         دیگران را هم غم هست به دل،
                                             غم من ، لیک، غمی غمناک است.

شعبان

خدایا  

رجب رفت وشعبان ورمضانت در پیش هستند اگرما از خود نگذشتیم تو از ما بگذر..........  

رسول خدا صلی الله علیه واله می فرمایند: 

رجب ماه خداست.شعبان ماه من است ورمضان ماه امت من است.  

 

فرا رسیدن ماه شعبان، ماه ولادت امام حسین علیه السلام، ماه ولادت سقای کربلا، ماه جشن وسرور، ماه ولادت امام عصر بر تمامی عزیزان مبارک باد.

خداحافظ همین حالا

آخیییییییییییییییش راحت شدیم 

امتحانات تمام شد حالا آزاد شدیم از دانشگاه  ،از درس و از امتحان ،از اضطراب ،از افتادن  از پاس شدن،از همه چی؟؟ 

ولی از فضای کوچک دانشگاه به فضای برزگ تری می رویم که در آن امتحانات بیشتر ی ،اضطراب ونامردی های بیشتری وجود دارد واین ماهستیم که آینده دانشگاه ایران ، دانشگاه دنیای اسلام را می سازیم !! 

امیدوارم در امتحان زندگی مشروط نشویم!!

 

راستی چگونه؟ 

کلاه فارغ التحصیلی برای خودتان نمی خواهیم ما تا ابد در مکتب شهیدان ، امام راحل  و رهبر عزیزمان پایدار واستوار تلاش خواهیم کرد.  

 مگر می شود شهید چمران را دید وفارغ التحصیل شد مگر می شود رهبرمان را دید وفارغ التحصیل شد حال می رویم تا درجهاد در راه خدا ازعلم خودمان استفاده کنیم وعلم بیاموزیم.
 

جنگ است ، جنگ !!می دانی چیست؟ ینی باید زن وزندگی را کنار گذاشت ینی دکتر ها مهندس ها همه وهمه دوشادوش هم باید کارکنیم برای شکست دشمن وفرماندهی داریم هم نام علی  

افسران وفرمانده هان جنگ زود باشید!!

خدا را دوست دارم زیرا.............

 

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که با هر username که باشم، من را connect می کند.

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که تا خودم نخواهم مرا D.C نمی کند .

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که با یک delete هر چی را بخواهم پاک می کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که همه چیز من را می داند ولی SEND TO ALL نمی کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که اینهمه friend برای من add می کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که اینهمه wallpaper که update می کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که با اینکه خیلی بدم من را log off نمی کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که می گذارد هر جایی که می خواهم Invisible بروم

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که همیشه جزء friend هام می ماند و من را delete و ignore نمی کند.

خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه همیشه اجازه،  undo کردن را به من می دهد

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که من را install کرده است

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که هیچ وقت به من پیغام line busy نمی دهد

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که اراده کنم،  ON می شود و من می توانم باهاش حرف بزنم

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که دلش را می شکنم، اما او باز من را می بخشد و shout down ام نمی کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که password اش را هیچ وقت یادم نمی رود، کافیه فقط به دلم سر بزنم

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که تلفنش همیشه آنتن می دهد

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که شماره اش همیشه در شبکه موجود است

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که هیچ وقت پیغام no response نمی دهد

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که هرگز گوشی اش را خاموش نمی کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که هیچ وقت ویروسی نمی شود و همیشه سالم است

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که هیچوقت نیازی نیست براش BUZZ بدهم

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که آهنگ حرف هاش همیشه من را آرام می کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که نامه هاش چند کلمه ای بیشتر نیست، تازه spam هم تو کارش نیست

خدا را دوست دارم ، بخاطر این که وسط حرف زدن نمی گوید، وقت ندارم، باید بروم یا دارم با کس دیگری حرف می زنم

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که من را برای خودم می خواهد، نه خودش

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که همیشه وقت دارد حرف هایم را بشنود

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که فقط وقت بی کاریش یاد من نمی افتد

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که همیشه پیشم می ماند و من را تنها نمی گذارد، دوست داشتنش ابدی است

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که می توانم احساسم را راحت به آن بگویم، نه اصلا نیازی نیست بگویم، خودش میتواند نگفته، حرف ام را بخواند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که به من می گوید دوستم دارد و دوست داشتنش اش را مخفی نمی کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که تنها کسی است که می توانی جلوش بدون اینکه خجل بشوی گریه کنی، و بگویی دلت براش تنگ شده

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که ، می گذارد دوستش داشته باشم ، وقتی می دانم لیاقت آنرا ندارم

خدا را دوست دارم به خاطر این که از من می پذیرد که بگویم : خدا را دوست دارم. 

منبع : shohadayenavaygan.blogfa.com

الوداع خاطره ها

الوداع خاطره ها  

یادتان زنده وجاوید پر از خاطره باد 

دوستانی چون گل،مهربان چون گلبرگ ،بی ریا چون شبنم 

وای باید رفتن 

وای باید رفتن ، دل من می گیرد 

اشک درچشم ترم میشکند 

الوداع خاطره ها فیادتان زنده وجاوید پر از خاطره باد........ 

باید ابتدا از اساتید گروه تشکرکنم از زحمات انها واز انها حلالیت بطلبم  

از اساتید گروه مردانی که همچون پدر بودند

ازدکتر عسگری : 

تنها حرف این است امتحاناتش سخت بود 

از دکتر امیری: 

نام او من را یاد  تست وسرشکنی واجسمنت می اندازد

از دکنر مومنی  

نام او مرا یاد تبدیلات کانفرمال وفتو تحلیلی 

از دکتر نفسی :  

شخصی که امتحاناتش غیر منتظره هست  

از دکتر کریمی : 

 مرد خندان گروه 

از دکتر موسوی: 

 مرد ترسناک گروه البته ترس از افتادن  

از دکتر رهنمون فر واقعا خوش اخلاق بود 

از دکتر نادی وستاری که کمتر در گروه بودن 

ازهمه تشکر میکنم ودستشان را می بوسم  

اما مرحوم علامت ساز مردی که همه ازش راضی بودند روحش به دیدار معبود شتافت 

از اقای اتحادی که بدون خداحافظی رفت یادش بخیر 

از خانم موسوی 

از خانم اذری که هیچ وقت از کارش راضی نبودم  

از مهندس مقدسی  

از دکتر مهرابی ودکتر فاطمی 

باید ازهمه تشکرکرد 

 ....................

علی اقا  

اقای دهقان 

مسلم  

سوپری جلال 

همه وهمه دارم می روم وشاید دیگر همدیگر را نببینیم 

انبوهی از خاطرات با شادی ها وناراحتی هایش 

تنها یک هفته دیگر باقیست 

وتنها یک خدا حافظی ویک حلالیت طلبی

از همکلاسی   البته همکلاسی های پسر چون خانم ها در این چهار سال برای من یک غریبه بیش نبودند. 

از محسن : 

از یاسر :

از ایمان :

از مجید :

از حسین: 

از سعید :

از مرتضی :

از علی  :

از طلوع :

از سید حسن:  

از چوگو 

از مسجدی 

ازبهنام 

از یوسف

از احسان :

از رضا :

از ایزدی: 

میخواستم جملاتی درمورد دوستان بنویسم ولی گفتم شاید ناراضی باشند  

ولی از همه خدا حافظی میکنم وازشون حلالیت میطلبم.