چهار سال پیش وقتی تازه وارد دانشگاه شده بودم جوانی خوش رو وخوش اخلاق سراغم امد به گرمی با من برخورد کرد خودش را معرفی وکرد وچن تا بلوتوث برایم فرستاد بعدها که باهم بیشتر اشنا شدیم از یک مجموعه برایم صحبت کرد روزها گذشت بیت الزهرا ها ،جشن های میلاد ،دعای کمیل گلستان ،اردوی قم ، اردوی مشهد و سفر به یاد ماندنی کربلا با بچه های مجموعه همه وهمه تموم شد حالا نوبت ما شده
آری هر آمدنی را رفتنی در کار است تو یه چشم به هم زدن دانشگاه تموم شده وداریم فارغ التحصیل می شیم...
خندانم وگریان.....گریان برای تمامی ثانیه هایی که در دانشگاه از دست دادم وبیهوده تلف کردم ،گریانم برای بیت الزهراهایی که برگزار می شود ومن نیستم گریانم از این جهت که شاید دیگر نتوانم در گلستان شهدای اصفهان یا کریم بگویم اما خندانم برای اینکه چهار سال وقتم رادر راه اهل بیت پیامبر و در لوای رهبر عزیزمان صرف کردم
من هم می توانستم مثل خیلی ها خوش باشم اما حالا میکنم انگار من خوش بودم آنها ناخوش
بله نوبت ما هم رسیده هفته اول خرداد امده ویک عصر تالار گروه معارف منتظرماست جشن فارغ التحصیلی نهادی ها ....
بله ما بچه های ورودی 87 که روزی سال اولی بودیم و در اردو برایمان جشن پتو میگرفتند این بار در روز سه شنبه دوم خرداد ماه 91 ساعت 16 برایمان جشن فارغ التحصیلی میگیرند ...
یادمان باشد اگر همچو پرستو رفتیم خانه مادری ماهمه بیت الزهراست
یادمان باشد اگر تنگی دل غوغا کرد مهدی فاطمه را یاد کنیم او تنهاست
چه تلخ است ترس از
وابستگی
به چیزی که می دانی
روزی به پایان می رسد!
lمثل وابستگی به نهاد....
قبول باشه
ان الله یری
سلام.کاش ما هم بتونیم قدم جای قدم های شما بذاریم وآخرسر بتونیم ادعا کنیم که جوونیمون رو تو دانشگاه هدر نکردیم.
هرچند من خوابگاهی نیستم وخیلی چیزایی که شما داشتین مثه مراسمای بیت الزهرا رو ازش بی نصیب موندم...
امیدوارم دست پر از شهر مون برید.التماس دعا