شعبان

خدایا  

رجب رفت وشعبان ورمضانت در پیش هستند اگرما از خود نگذشتیم تو از ما بگذر..........  

رسول خدا صلی الله علیه واله می فرمایند: 

رجب ماه خداست.شعبان ماه من است ورمضان ماه امت من است.  

 

فرا رسیدن ماه شعبان، ماه ولادت امام حسین علیه السلام، ماه ولادت سقای کربلا، ماه جشن وسرور، ماه ولادت امام عصر بر تمامی عزیزان مبارک باد.

خدا را دوست دارم زیرا.............

 

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که با هر username که باشم، من را connect می کند.

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که تا خودم نخواهم مرا D.C نمی کند .

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که با یک delete هر چی را بخواهم پاک می کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که همه چیز من را می داند ولی SEND TO ALL نمی کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که اینهمه friend برای من add می کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که اینهمه wallpaper که update می کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که با اینکه خیلی بدم من را log off نمی کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که می گذارد هر جایی که می خواهم Invisible بروم

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که همیشه جزء friend هام می ماند و من را delete و ignore نمی کند.

خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه همیشه اجازه،  undo کردن را به من می دهد

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که من را install کرده است

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که هیچ وقت به من پیغام line busy نمی دهد

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که اراده کنم،  ON می شود و من می توانم باهاش حرف بزنم

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که دلش را می شکنم، اما او باز من را می بخشد و shout down ام نمی کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که password اش را هیچ وقت یادم نمی رود، کافیه فقط به دلم سر بزنم

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که تلفنش همیشه آنتن می دهد

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که شماره اش همیشه در شبکه موجود است

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که هیچ وقت پیغام no response نمی دهد

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که هرگز گوشی اش را خاموش نمی کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که هیچ وقت ویروسی نمی شود و همیشه سالم است

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که هیچوقت نیازی نیست براش BUZZ بدهم

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که آهنگ حرف هاش همیشه من را آرام می کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که نامه هاش چند کلمه ای بیشتر نیست، تازه spam هم تو کارش نیست

خدا را دوست دارم ، بخاطر این که وسط حرف زدن نمی گوید، وقت ندارم، باید بروم یا دارم با کس دیگری حرف می زنم

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که من را برای خودم می خواهد، نه خودش

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که همیشه وقت دارد حرف هایم را بشنود

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که فقط وقت بی کاریش یاد من نمی افتد

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که همیشه پیشم می ماند و من را تنها نمی گذارد، دوست داشتنش ابدی است

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که می توانم احساسم را راحت به آن بگویم، نه اصلا نیازی نیست بگویم، خودش میتواند نگفته، حرف ام را بخواند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که به من می گوید دوستم دارد و دوست داشتنش اش را مخفی نمی کند

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که تنها کسی است که می توانی جلوش بدون اینکه خجل بشوی گریه کنی، و بگویی دلت براش تنگ شده

خدا را دوست دارم ، به خاطر این که ، می گذارد دوستش داشته باشم ، وقتی می دانم لیاقت آنرا ندارم

خدا را دوست دارم به خاطر این که از من می پذیرد که بگویم : خدا را دوست دارم. 

منبع : shohadayenavaygan.blogfa.com

قسمتی از اشعار امام خمینی

_{۱۴خردادماه سالروز عروج ملکوتی امام خمینی(ره)گرامی باد} 

_{قسمتی از اشعار امام خمینی}  

  

 

_{دعوى اخلاص}

_{گــــر تــــو آدم‏زاده هستى "عَلّم اَلاَسما" چه شد؟ * "قابَ قَوْسینت" کجا رفته است؟ "اَوْاَدْنى" چه شد؟
بـــــر فـــــــــراز دار، فـــــــــریاد "اَنَا الحق" مى‏زنى * مــــــدّعىِ حــــــــق طلب، اِنیّت و اِنّـــــا چه شد؟
صــــوفى صـــــافى اگر هستى، بکن این خرقـه را * دم زدن از خــــویشتن با بـــــوق و با کرنا چه شد؟
زهــــــد مفـــــــروش اى قلنـــــدر، آبروى خود مریز * زاهـــــد ار هستى تو، پس اقبال بر دنیا چه شد؟
این عبــــادتــها که ما کردیم، خوبش کاسبى‏است * دعــــــــــوى اخلاص با این خود پرستیها چه شد؟
مــــــرشد از دعوت به سوى خویشتن، بردار دست * "لا الهت" را شنیدستم؛ ولــــــــى "الاّ" چه شد؟
مـــــاعر بیمایه، بشکن خـــــامـــــه آلــــــــــــوده‏ات * کـــــــــــم دل‏آزارى نما، پس از خدا پروا چه شد؟}

_{کاروان عمر}

_{عمر را پایـان رسید و یــــــــارم از در درنیـــامد * قصّــــه‏ام آخـــر شد و این غصّه را آخر نیامد
جام مرگ آمـد به دستم، جام مى هرگز ندیدم * سالها بر من گـــذشت و لطفى از دلبر نیامد
مرغ جان در این قفس بى بال و پر افتاد و هرگز * آنکــــه بایـــد این قفس را بشکند از در نیامد
عاشقــــانِ روى جانان، جمله بى نام و نشانند * نامــــــداران را هـــواى او، دمى بر سر نیامد
کاروانِ عشق رویش، صف به صف در انتظــارند * با که گویـــم: آخر آن معشوق جان‏پرور نیامد
مردگان را روح بخشــد، عاشقان را جان ستاند * جاهلان را این‏چنین عاشق کشى باور نیامد}

_{لذت عشق}

<sub>لذت عشق تو را جز عاشق محـــزون، نداند * رنج لذت‏بخش هجران را بجز مجنــون، نداند
تا نگشتى کوهـــکن، شیرینى هجران ندانى * نــــاز پـــــرورده، ره آورد دل پر خــــون نداند
خسرو از شیرینى شیرین، نیابد رنگ و بویى * تا چو فرهاد از درونش، رنگ و بو بیرون نداند
یوسفـــى بایــــــد که در دام زلیخا، دل نبازد * ورنه خورشید و کواکب در برش مفتون نداند
غــــــرق دریا جز خروش موج بى پایان، نبیند * بادیه پیماى عشقت ساحل و هامـون نداند
جلـــــــوه دلدار را آغاز و انجامــــــــــى نباشد * عشق بى پایان ما جز آن چرا و چـون، ندان

پرده نشین
این قافلــــه از صبح ازل، ســــوى تــــو رانند * تا شـــام ابـــد نیز به سوى تو روانند
سرگشته و حیران، همه در عشق تو غرقند * دلسوخته، هر ناحیه بى تاب و توانند
بگشـــــــاى نقــــــاب از رُخ و بنماى جمالت * تا فـــاش شود آنچه همه در پى آنند
اى پــــرده نشین در پــــــى دیــــدار رُخ تـــو * جــــانها همه دل باخته، دلها نگرانند
در میکــــده، رنـــــدان همه در یاد تو مستند * با ذکـــــر تـو در بتکده‏ها پرسه زنانند
اى دوست، دل ســـوختــه‏ام را تو هدف گیر * مــــژگان تـــو و ابروى تو، تیر و کمانند

پرتو حُسن
خواست شیطان بد کند با من؛ ولى احسان نمود * از بهشتم بــــرد بیــــــرون، بسته جانان نمود
خـــواست از فــــــردوس بیرونـــم کند، خوارم کند * عشق پیدا گشت و از مُلک و مَلَک پرّان نمود
ســـاقــــى آمـــــــد تا ز جـــــام باده بیهوشم کند * بـــى‏هُشى از مُلک، بیرونم نمود و جان نمود
پــــرتـــــو حُسنت به جان افتاد و آن را نیست کرد * عشـق آمـــــد، دردها را هر چه بُد درمان نمود
غمـــــــزه‏ات در جـــــــان عـــــاشق برفروزد آتشى * آنچنـــان کـــز جــلوه‏اى با موسى عمران نمود
"ابن سینا" را بگــــــو در طـــــور سینــــــا ره نیافت * آنکــــه را بــــرهان حیران‏ساز تو، حیران نمـود

سفر عشق
بــــــــــــا دلِ تنگ به ســـوى تو سفر باید کرد * از ســـــــــــر خویش به بتخانه گذر باید کرد
پیــــــــر مـــا گفت: ز میخانه شفا باید جست * از شفـــــــــــا جستنِ هر خانه حذر باید کرد
آنکــــه از جلوه رخسار چو ماهت، پیش است * بى‏گمـــــــــــــــان معجزه شقِّ قمر باید کرد
گــــــــــــــر درِ میکـــده را پیر به عشاق گشود * پس از آن آرزوى فتــــــــــــح و ظفـر باید کرد
گـــــر دل از نشئه مى، دعوى سردارى داشت به خــــــــود آییــد که احساس خطر باید کرد
مـــژده اى دوست که رندى سر خُم را بگشود * بـاده نــــــوشان لب از این مائده، تر باید کرد
در رهِ جستن آتشکـــــــــــــــده سر باید باخت * به جفـــــــــــا کارى او سینه، سپر باید کرد
ســـــر خُـــــــم باد سلامت که به دیدار رخش * مستِ ســــــــــــاغر زده را نیز خبر باید کرد
طــــرّه گیسوى دلدار به هر کوى و درى است * پس به هر کوى و در از شوق سفر باید کرد</sub>
 

"شب آرزوها" شبی که خدا بی حساب می بخشد

 

ماه رجب برتمامی شیعیان جهان مبارک باد  

 لیله الرغائب(شب آرزوها) اولین شب جمعه ماه رجب است که برای آن اعمال و فضایل بسیاری نقل کرده اند که از آن جمله می توان به روزه پنجشنبه و استغفار زیاد اشاره کرد.

بر پایه برخی روایات ماه رجب ماه امیرالمومنین(ع) است، همانگونه که شعبان ماه حضرت رسول(ص) و رمضان ماه خداست. و نخستین شب آن از شب های چهارگانه ای است که درباره احیا و شب زنده داری آنها سفارش فراوان شده است. خواندن دعاهای ویژه به هنگام دیدن ماه نیز چیزی است که درباره آن سفارش شده است. 

دعای پیامبر (ص) در ماه رجب
چون رسول خدا(ص) نظرش به هلال رجب مى‏افتاد می‌فرمودند: خدایا ماه رجب و شعبان را بر ماه مبارک گردان و ما را به ماه مبارک رمضان رسانده و بر گرفتن روزه و عبادت و بر حفظ زبان و پوشیدن چشم از نامحرمان یارى فرما و بهره ما را از آن ماه تنها گرسنگى و تشنگى قرار نده.(سنن‌النبی، ج1، ص363)
 
رجبیون کجایند؟
حضرت امام صادق(ع) فرموده است: روز رستاخیز سروشى از درون عرش ندا مى‏دهد رجبى‏ها کجایند؟ گروهى برمى‏خیزند که چهره‏شان براى مردم محشر مى‏درخشد، بر سرشان تاج پادشاهى آکنده از مروارید و یاقوت است. همراه هر یک از ایشان هزار فرشته از سوى راست و هزار فرشته از سوى چپ ایستاده‏اند و به او مى‏گویند اى بنده خدا! کرامت خداى بر تو گوارا باد! از عرش هم ندا مى‏آید که اى بندگان من! سوگند به عزت و جلال خودم جایگاه شما را گرامى و عطاى شما را جزیل قرار مى‏دهم و غرفه‏هایى از بهشت به شما ارزانى مى‏دارم که از زیر آن جوى‏ها جارى است و جاودانه در آن خواهید بود و پاداش عمل‏کنندگان چه نیکوست، شما براى من در ماهى، روزه‏ی مستحبى گرفتید که حرمت آن ماه را بزرگ و حق آن را واجب کرده‏ام. اى فرشتگان من! اى بندگان و کنیزکان مرا به بهشت درآورید. امام صادق اضافه فرموده که این پاداش کسى است که چیزى از ماه رجب را روزه بگیرد، هر چند یک روز از دهه اول یا دوم یا آخر آن باشد. (روضة‌الواعظین، ج2، ص402)
 
پاداش روزه در ماه رجب
امام محمد باقر(ع) می‌فرمایند: هر که یک روز از ماه رجب را روزه دارد از اول یا وسط یا آخر ماه خدا بهشت را بر او واجب کند و روز قیامت با ما هم درجه‏اش سازد و هر که دو روز از رجب را روزه دارد به او گویند کردار از سر گیر که خدا آنچه گذشت از برایت آمرزید و هر که سه روز از رجب روزه گیرد باو گویند گذشته و آینده‏ات آمرزیده شد، براى هر که از برادران گنهکارت خواهى شفاعت کن و براى آشنایانت و هر که هفت روز از رجب را روزه دارد هفت در دوزخ بر او بسته گردد و هر که هشت روز از رجب را روزه دارد هشت در بهشت به رویش باز شود تا از هر کدام خواهد در آید.(أمالی الصدوق، ص 6)
 
نهری به نام رجب
از پیغمبر(ص) روایت است که در بهشت نهری است به نام رجب، آبش از برف سفیدتر و از عسل شیرین‏تر و هر که یک روز از رجب روزه دارد از آن بیاشامد.(بحار، جلد55 ، باب 13، ص341)
 
فاصله دوزخ از روزه‌‌دار رجب
امام کاظم(ع) فرمود: رجب ماه بزرگى است که خداوند در آن ماه پاداش‏ها را دو چندان کند و گناهان را پاک سازد. هر که یک روز از ماه رجب را روزه بدارد، دوزخ به اندازه مسافت صد سال از او دورى گزیند و هر که سه روز از ماه رجب را روزه بدارد بهشت بر او واجب آید. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 54 )

منبع: مهر

مشکی پوش تو ام زهراجان

ایام شهادت مظلومه دوعالم بی بی فاطمه زهراسلام الله علیها را به پیشگاه امام زمان عج الله تعالی ونایب برحقش مقام معظم رهبری امام خامنه ای حفظ الله تعالی وبه تمام شیعیان جهان تسلیت میگویم. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

برای بانوی آفتاب

 

در سوگ فاطمه(س) چه می‌توان گفت و چه می‌توان نوشت؟ آیا با زبانی که از گفتن قاصر است و با قلمی‌ که از نوشتن ناتوان، می‌توان از بانویی یادکرد که عصاره عصمت و آیینه پاکی است؟ آیامی‌توان از بزرگ بانویی که بشارتی از وحی است و نوید خداوند به واپسین پیامبر خویش، سخنی گفت؟

آیا می‌شود از زلال کوثر و ترنم باران مهر الهی چیزی بیان داشت؟ آیا می‌توان درباره کسی که برهوت این دنیای خاکی، شایستگی میزبانی چشمه‌سار محبت همیشه جاری او را نداشت، حرفی زد؟ آیا می‌شود از کسی که عرشیان رشک بر مقام اویند و لاله‌گان صحرا داغدار فقدان او، سخنی بر زبان آورد؟ آیا می‌شود درباره کسی که خدای خویش را چونان آیینه بود و مصطفی(ص) را محرم دیرینه، بر ورق پاره‌ها چیزی نگاشت؟ آیا می‌توان از کسی که بانوی آفتاب بود و همسر بوتراب، بر برگ برگ کاغذ‌ها حرفی نوشت؟ آیا می‌توان از کسی که داغ عطر یاسش زیر ماه، می‌چکاند اشک حیدر را به چاه، صحبتی کرد؟

آری سخن گفتن از فاطمه(س) و نگاشتن درباره فاطمه(س) دشوار است و سخت. ورود به این عرصه گستاخی و جسارتی خاص می‌طلبد که هرکس را یارای آن نیست.

به راستی چه باید کرد هنگامی‌که فکر پریشان است و دیده گریان و دل نالان و دست لرزان؟ به راستی چه پیشه باید نمود وقتی نه ذهن یارای اندیشیدن دارد و نه دست توان قلم فرسودن؟ به راستی چه می‌توان کرد زمانی که روح خسته است و دل سوخته؟

شاید بهترین راه آن باشد که همراهی و همگامی‌ با کسی پیشه شود که با روحی لطیف و زیبا و قلمی ‌بس رسا و شیوا، مجال و توان آن یافت باصدایی رسا در جهان فریاد برآورد و ندا در دهد که: فاطمه فاطمه است.

آری هم‌کلام‌شدن با علی شریعتی که هوشمندانه فاطمه را شبیه هیچ‌کس ندید، به از آن است که نتوانی چیزی بگویی و بنویسی:

خواستم بگویم فاطمه دختر خدیجه بزرگ است. / دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم که فاطمه دختر محمد است./دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم فاطمه همسر علی است. / دیدم که فاطمه نیست

خواستم بگویم که فاطمه مادر حسین است./ باز دیدم که فاطمه نیست/ نه اینها همه هست و این همه فاطمه نیست./ فاطمه، فاطمه است.

امیر نعمتی لیمایی

منبع :خبرگزاری زنان